بلاگ

استاندارد روغن ترانسفورماتور

استاندارد روغن ترانسفورماتور

در این مقاله درباره استاندارد روغن ترانسفورماتور صحبت خواهد شد.

همراه نیرو ترانس باشید.

روغن ترانس (روغن ترانسفورماتور) نوعی روغن معدنی و پالایش ‌شده بوده و از تقطیر جز به‌جز نفت خام، حاصل می‌شود. به‌عنوان عایق، این روغن استفاده ‌شده و بایستی از خواص خنک‌کنندگی و نیز عایقی بالایی، برخوردار باشد. برای داشتن خاصیت خنک‌کنندگی بالا، روغن بایستی ویسکوزیته پایین داشته و نیز ضریب دی‌الکتریک بالایی را، برای داشتن خاصیت عایقی مناسب دارا باشد.

با توجه به نقش روغن و اهمیت آن در ترانسفورماتور‌های قدرت، لزوم استفاده از استاندارد‌های قابل‌اعتماد و بروز شده، امری ضروری می‌باشد و نیز هنگام خرید و یا استفاده‌ی از روغن‌هایی جدید، بایستی برای اطمینان از کیفیت روغن استفاده‌شده، از آن نمونه‌ای را تست و نیز با استانداردها مقایسه کرد.

در داخل کشور و نیز خارج از کشور، آزمایشگاه‌های روغن موجود بوده، اما موضوعی که وجود دارد این است که آزمایشگاه ذکر گشته، قابلیت و یا ویژگی‌های استاندارد مورد نیاز را دارا باشد، تا به آن بتوان اطمینان نمود. با توجه به اینکه شرکت‌های برق منطقه‌ای و همین‌طور نیروگاه‌ها، در شبکه از تعداد زیادی ترانسفورماتور با ظرفیت‌هایی بالا بهره می‌برند، به این جزئیات همیشه دغدغه خاطر بوده و نیز بیشتر اهمیت خواهد داشت.

روغن‌های ترانسفورماتور بر اساس مواد افزودني ضد اكسايش به سه گروه تقسيم می‌شوند:
✅ روغن‌های ترانسفورماتور كه با حرف U3 نشان داده‌ شده و بدون مواد افزودني و نیز ضد اكسايش هستند.
✅ روغن‌های ترانسفورماتور كه با حرف I5 نشان داده‌ شده و داراي مواد افزودني می‌باشند.
✅ روغن‌های ترانسفورماتور كه با حرف T4 نشان داده شده و با مقداری كم مواد افزودني، ضد اكسايش می‌گردند.

پایین‌ترین دماي شروع به كار ترانسفورماتور (LCSET) 1 نيز بايد، پس از مشخص شدن گروه روغن ترانسفورماتور، نشان داده بشود.
در اين استاندارد مقدار LCSET، 30- درجه‌ی سلسيوس است. برحسب جدول يك که در پایین آمده است، ديگر مقادير LCSET كه می‌تواند انتخاب شود، آورده شده است.
به خاطر اثر مستقیم بر عملکرد روغن درون تجهیزات برقی، ویژگی‌های ذاتی روغن ترانسفورماتور با پایه‌ی معدنی، مورد توجه می‌باشد. این خواص ذاتی شامل: ویسکوزیته، دانسیته، نقطه‌ی ریزش و نیز نقطه اشتعال و .. می‌باشد.

پارامتر و استاندارد روغن ترانسفورماتور

پارامتر و استاندارد روغن ترانسفورماتور

🔵ویسکوزیته 

ویسکوزیته روغن، عامل مهمی به جهت خنک گشتن ترانسفورماتور می‌باشد.

🔵نقطه اشتعال 
توجه نمودن به نقطه‌ی اشتعال به دلیل موارد ایمنی در ترانسفورماتورها واجب است.
به‌منظور اندازه گیری نقطه اشتعال، استاندارد IEC 60296 روش کاپ بسته (پسنکی مارتین) را تصریح نموده است. روش کاپ باز نیز در استاندارد ASTM D 3487 مورد استفاده قرار می‌گیرد.

🔵دانسیته 
در مناطق سردسیر تعیین دانسیته روغن به‌منظور اجتناب کردن از شناور گشتن یخ در سطح روغن (در دماهای پایین) و نیز به جهت محاسبه‌ی وزن کلی ترانسفورماتور، ضروری می‌باشد .

🔵شکست عایقی 
این خصوصیت وابسته به پارامترهایی مانند مقدار ذرات، مقدار آب ، نوع ذرات و نیز روش انجام آزمایش بوده و بسیار پیچیده می‌باشند . روش رایج به جهت اندازه‌گیری ولتاژ شکست، استاندارد ASTM D1816 و نیز استاندارد IEC 60156 است.

🔵خوردگی 
این پارامتر در IEC 60296 با استفاده‌ی از نواری مسی که 19 ساعت در روغن با دمای 140 درجه‌ی سانتی‌گراد غوطه‌ور بوده، اندازه‌گیری می‌شود.

حداكثر گرانروي و نقطه ريزش روغن‌های ترانسفورماتور در LCSET
حداكثر نقطه ريزش (درجه سلسيوس) حداكثر گرانروي
(ميلي مترمربع بر ثانيه) LCSET
(درجه سلسيوس)
-10 1800 0
-30 1800 -20
-40 1800 -30
-50 2500 -40

نتیجه گیری

📝در این مقاله آشنا شدید با:

📌پارامتر و استاندارد روغن ترانسفورماتور


✏️ پیشنهادات و نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

‫0/5 ‫(0 نظر)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *